ازدواج

در همین تاپیک بنده یک تاپیک در اسک قرآن معرفی کردم به اسم آیا صبر کردن برای ازدواج صبری جمیل است؟ که در آن تاپیک ثابت کرده ام که صبر نمودن برای ازدواج برای کسی که به آن نیاز دارد نه تنها صبری جمیل نیست بلکه حتی کراهت آن هم به طور قطع ثابت است در اینجا هم با استناد به آیات و روایات همین مطلب را بیان می کنم:

آیات قرآن:
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿التحريم: ١﴾
ای پیامبر! چرا چیزی را که خدا بر تو حلال کرده بخاطر جلب رضایت همسرانت بر خود حرام می‌کنی؟! و خداوند آمرزنده و رحیم است.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿المائدة: ٨٧﴾
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! چیزهای پاکیزه را که خداوند برای شما حلال کرده است، حرام نکنید! و از حدّ، تجاوز ننمایید! زیرا خداوند متجاوزان را دوست نمی‌دارد.

باید بدانیم که خداوند در دنیا نعمت هایی برای انسان ها قرار داده و آنها را برای انسان ها پاکیزه و حلال قرار داده و حکم آن را هم صادر نموده تا استفاده نمایند. خداوند هر آنچه را که موجب لذت انسان می شود ، منع نکرده و انسان را از آن بازنداشته است. همان گونه که در قرآن فرموده است:

قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿الأعراف: ٣٢﴾
بگو: «چه کسی زینتهای الهی را که برای بندگان خود آفریده، و روزیهای پاکیزه را حرام کرده است؟!» بگو: «اینها در زندگی دنیا، برای کسانی است که ایمان آورده‌اند؛ (اگر چه دیگران نیز با آنها مشارکت دارند؛ ولی) در قیامت، خالص (برای مؤمنان) خواهد بود.» این گونه آیات (خود) را برای کسانی که آگاهند، شرح می‌دهیم!


در روایتی نیز داریم که همانگونه خداوند دوست دارد نسبت به اوامرش و دستوراتش عمل شود و مردم اوامر خدواند را انجام دهند؛ دوست دارد از مسائلی که به امت رخصت داده و اجازه داده (مانند متعه) از این اجازه استفاده کنند مسائل آزاد را نیز استفاده کنند.

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص- إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ أَنْ یُؤْخَذَ بِرُخَصِهِ کَمَا یُحِبُّ أَنْ یُؤْخَذَ بِعَزَائِمِه‏-وسائل الشیعة ج1 ص108


همچنین در روایت دیگری داریم که : ان الله يغضب على من لا يقبل رخصته،سفينة البحار: ج1 ص517
خداوند غضب می کند بر کسی که اجازه ای که در شرع به او داده شده را قبول نکند.

باید توجه داشت که اساس قوانین اسلامی چون بر پایه اعتدال و پاسخگویی منطقی و معقول به نیاز بشر است، لذا از طرفی با رهبانیت و سرکوبی غرایز به شدت مقابله می نماید و از سوی دیگر نفی هوسرانی مذموم و خلاف شرع را می کند. و ابزاری ساختن قوانین دینی را در جهت توجیه امیال نفسانی به هیچ وجه اجازه نمی دهد و حکم متین «متعه» درست در راستای برقراری این توازن و میانه گزینی است.


امام علیه السلام براى عیادت علاء بن زیاد وارد منزل او شد. او منزلى وسیع داشت. حضرت به او فرمود: تو در آخرت به این منزل محتاج‏ ترى، باید در این منزل بزرگ صله رحم، مهماندارى و... انجام دهى تا با آن آخرت را كسب كنى، علاء گفت: امّا برادرم عاصم دنیا را ترك كرده است، حضرت او را احضار كرد و فرمود: «یا عدىّ نفسه لقد استهام بك الخبیث اما رحمت اهلك و وُلدك اترى اللّه احلّ لك الطیّبات و هو یكره ان تأخذها» اى دشمن نفس، شیطان تو را فریب داده است. آیا نمى‏بینى كه خداوند طیّبات را براى تو حلال كرده و كراهت دارد كه آن را رها كنى؟ عاصم گفت: پس چرا غذا و لباس شما، این چنین است و شما استفاده نمی کنید، حضرت‏ علیه السلام فرمود: «انّى لست كأنتَ اَنّ اللّه تعالى فرض على ائمّة الحق أن یقدّروا انفسهم بضعفة الناس» حساب من از شما جداست. خداوند از حاكمان خواسته است كه در سطح ضعفاى جامعه زندگى كنند.


با توجه به استحباب ازدواج موقت صبر در برابر آن قطعا از مصادیق نادرست و غیر صحیح صبر می باشد زیرا «صبر» به معنای لغوی آن ممكن است براي مصاديقی به كار برده شود كه مذموم و ناپسند، و حتی حرام است.
در بعضي از آيات قرآن کریم كه صبر به معنای لغوی به کار رفته، مصداقي از صبر مذموم مورد نظر است. به عنوان مثال در سوره فرقان مي‌فرمايد: «إِنْ كادَ لَيُضِلُّنا عَنْ آلِهَتِنا لَوْ لا أَنْ صَبَرْنا عَلَيْها وَ سَوْفَ يَعْلَمُونَ حينَ يَرَوْنَ الْعَذابَ مَنْ أَضَلُّ سَبيل‌ ]كفار بعد از تمسخر پيامبر صلوات الله عليه مي‌گويند:[ اگر بر پرستش بت‌ها صبر نکرده بودیم، این(پيامبر) ما را گمراه می‌کرد.» در اين آيه كافران از صبر و مقاومت خود در برابر دعوت پيامبر به پرستش خداي يگانه و نپذيرفتن آن سخن گفته‌اند. در ابتداي سوره «ص» نيز بعد از اشاره به تعجب كافران از آمدن پيامبري براي دعوت ايشان به پرستش خداي واحد، مي‌فرمايد: «وَانطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ» در اين آيه به سفارش گروهي از كافران به دوستانشان در خصوص مقاومت و اصرار و صبر بر پرستش بت‌ها اشاره شده است که از مصادیق صبر مذموم می باشد مثل صبر در برابر ازدواج.

تاریخ نگار...